گذشته های خوب من

   الان ۵ خرداد ۱۳٩۵ خورشیدی، ساعت ۱:۲٧ بامداد، من برای خودم مینویسم ...

   ای پسری که عازم سفری و خیال بازگشت نداری

   بهترست که بدانی، بازگشتت یک نوستاژیست!

   بازگشت به دوران خوب کودکی ... دورانی که حتی تصور یه ثانیشم حس خوبی بهم میده ...

   به زبون عامیانه مینوسم:

   یادمه بچه که بودم، دلم میخواست شیطنت کنم اون موقع ها منظورم ۱۰ سال پیش اینترنت و یا وسیله

   بازی مثه Pes و Fifa و Clash و ... نبود که، کُلِ سرگرمی من یه دوچرحه از دار دنیا بود که همه روزه با

   داداش بزرگه و داداش کوچیکته میرفتیم واسه بازی کردن وقتی که دیگه از دوچرخه خسته میشدیم ...

   قوتبال خیابونی دوای دردمون بود :)

   الک دولک، عکس بازی، یرپولی، گرگم به هوا و ... وای خدای من چه دورانی ... چه دورانی که قدرشو

   ندونستم. خدایا من میخوام بچه شم، هیچ امکاناتی رو نمیخوام فقط درخت انار و گردوی خونه قبلیمونو

   میخوام که ازشون آویزوم بودمو هر چی دلم میخواست سواری میکردمو میوه میخوردم :(

   فقط یک دهه منو به عقب برگردون ... من میخوام بچه شم ...

   دلم صداقت و رفاقتای بی شیله پیله میخواد ...

   خدا جون این رسمش نی فدات شم ...

   من دلم بچگیمو میخواد ...

   فقط کودکانه بودنم مهمه و دیگر هیچ ...

   #کودکانه #پسری_پر_از_آرزو #نوستالژی