من گلی پژمرده بودم

چند روزی میشه به بهونه ی هوای سرد و اینکه چند قدمی بزنم با استفاده از وسایل نقلیه ی عمومی

سرکار می رم، یه نکته ی جالبی که هنوز می تونم بعد از این همه سال بهش بخندم این که من بخاطر

کارم مجبورم از کوله پشتی استفاده کنم و وسایلمو توش بریزم وقتی بیرون می رم معمولن

با این سوال ها مواجه می شم، سال آخری؟ کجا درس می خونی؟

یا ترم چندمی؟ کی تموم می کنی درستو؟

هم حس خوبیه هم حس عجیبیه! خوب از این بابت که چقدر چهرت پسرونس (بیبی فیسی)

عجیب از این بابت که اصلن اون شرایط دوران دبیرستان و دانشگاه رو نمی تونم درک کنم

دیگه انگار تو یه دنیای دیگه هستم انگار دنیای زمان ما با دنیای حالا فرق داره.

قطعن همینطوره ولی خوب با نکات مثبت خوب!

این نسل زیر بار حرف زور نمی ره بر خلاف ما دهه هفتادیا و شصتیا

پس امیدوارم به این نسل

#پسری_پر_از_آرزو

نوشته شده توسط آرمان در جمعه ۱۴۰۲/۱۱/۰۶ |